मन वढाय वढाय....

  आयटीचे अभंग     क्युबिकली दिन । कंटाळवाणा सारा ॥ कामाचा भारा । रोजचाच ॥ कीबोर्डवरी नुस्ती । बोटे चालली ॥ रात्र विझली । कामापायी ॥ आयटीत गेला । गुदमरून जीव ॥ कोणा नाही कीव । स्वामी म्हणे॥     कळपाचा मेंढर । तैसा मी चाललो ॥ रुततच गेलो । गाळात या॥ स्वतंत्र प्रज्ञा । विझुनिया गेली ॥  निर्बुद्ध हमाली । केली सारी ॥ आता गा देवा । करावी सुटका ॥ झालो मी फाटका । स्वामी म्हणे॥